Fantasy: De taal der spreuken (Blake Charlton)

De taal der spreuken, Blake Charlton, Luitingh Fantasy, Amsterdam, 2010

Genre: Fantasy
Thema: Het belang van taal

Samenvatting
Het boek gaat over Nicodemus Kras.  Hij is een geweldige spreukenschrijver, maar zal het toch niet ver brengen.  Hij is namelijk een kakograaf.  Dit is een magiër die zonder het te willen alle spreuken die hij aanraakt in de war stuurt.  De magie in deze wereld is gebaseerd op taal.  Woorden, zinnen, alinea's, paragrafen worden van hun bladzijden getrokken.  Er kunnen zelfs spreukbeelden mee worden gemaakt.  Dit zijn stenen beelden die bestaan uit een magische taal en ook echt leven.
Op een dag wordt een begaafde magiër gedood door een foutspreuk.  Als assistent van magister Agwu Shannon, worden zij direct verdacht.  Ondertussen zijn er ook nog de druïden, die hem willen helpen.  Toch vertrouwt Nicodemus hen niet.
Het is een geheel nieuwe magiewereld vol intriges.  Wat zal er met Nicodemus gebeuren?

Over de schrijver
Blake Charlton groeide op met een ernstige vorm van dyslexie, maar ondanks deze handicap zag hij zijn jongensdroom - schrijver worden - in vervulling gaan.  Dat taal een grote rol speelt en een obstakel is geweest, zie je terug in de speciale, ongewone vorm van magie in dit boek.

Analyse
Het boek heeft een creatieve functie.  Het stimuleert tot denken, want je moet er toch wel goed met je hoofd bij zijn.   Het is ook niet zo eenvoudig om te voorspellen wat er gaat gebeuren, waardoor het een heel origineel verhaal blijft.
De wereld die wordt gecreëerd, is een heel andere wereld dan in de meeste fantasyboeken.
De onmacht die Nicodemus vaak voelt over zijn kakografie, laat ons een kijkje nemen in het hoofd van iemand met dyslexie.  Het is zeer frustrerend.  Ondanks dat hij zo zijn best doet, lukt het niet.

Taal is een belangrijk verhaalelement in dit boek.  Hier draait het om.  Alle magie is taal.  Er zijn zelfs verschillende magische talen.

Ervaringsverslag
Als ik lees, dan leef ik me helemaal in in de wereld van het boek.  Ik vond het zeer frustrerend dat het mij niet lukt deze keer.  Deze magiewereld vond ik zeer ingewikkeld.  Ondanks deze frustratie zette ik toch door.  Ik moest en zou dit boek lezen.  Het was een uitdaging.  Een 200 pagina's verder ging het mij eindelijk beter af.  Ik had het halve boek moeten lezen voordat ik me kon inleven in de rare magie uit dit boek.  Het lijkt in niets op een boek dat ik ooit al gelezen heb.  Ik ben blij dat ik toch heb doorgezet, want toen ik eenmaal goed in het boek zat, werd het ook direct een stuk spannender.  Het verhaal is echt de moeite waard!

Patrick Lagrou - De grote ramp (klimaatreeks)

De grote ramp, Patrick Lagrou, Clavis Uitgeverij, Hasselt, 2010

Genre: Realistisch verhaal; toekomstverhaal

Thema: Milieu en klimaat(veranderingen)

Samenvatting

Dit is eigenlijk een vervolg op zijn reeks van ‘Dolfijnenkind’.  Het verhaal gaat over Victoria, de dochter van Marijn en Talitha.  Alleen zij en haar broertje en zusje overleven de grootste orkaan ooit op het Caribische eiland waar ze wonen.  Ze vinden hun enige overgebleven familielid, ome Jacob, in de Belgische Ardennen.  Hij blijkt heel ecologische te wonen en produceert alles zelf.  Hij heeft zonnepanelen en een windmolen voor de elektriciteit, hij hergebruikt het regenwater, hij heeft een voedselbos en dieren.  Victoria en haar broertje en zusje worden gepest.  Niemand wil de klimaatvluchtelingen in het dorp hebben.  Alleen Robbe is aardig, maar ook hij woont er nog niet lang.

Analyse

De informatieve functie komt heel goed aan bod.  Het boek verhaalt over gebeurtenissen die in de nabije toekomst kunnen gebeuren als we niet meer aan het milieu gaan denken.

Het verhaal is zeer geloofwaardig.  De rampen die beschreven worden zijn heel groot en zelfs nu hebben we al rampen meegemaakt.  Het zou zeker kunnen dat alles nog veel erger gaat worden met het klimaat.  Ook de reactie van mensen is zeer realistisch.  Dit komt heel goed tot uiting in de vergelijking met de oorlogstijden, tijden van wantrouwen en overlevingsdrang.  Een mens weet pas tot wat hij in staat is als het eenmaal zover is.  Nu lijkt het ondenkbaar dat mensen zo agressief kunnen handelen, maar om te overleven zal het toch gebeuren.

Het verhaal is een waarschuwing voor de toekomst.  Het is niet iets wat we willen meemaken, maar zet ons aan tot nadenken over hoe het verder moet.  Als we blijven doordoen zonder nadenken, lijkt de situatie zeer reëel. 

Ervaringsverslag

Ik was in de boekenwinkel op zoek naar het boek ‘Dolfijnenkind’ van Patrick Lagrou, maar helaas vond ik het niet.  Toen zag ik dit boek staan.  Toen ik las dat het over het klimaat ging, was ik direct geïnteresseerd, omdat ik me de laatste tijd meer bezig hou met het milieu.  Ik kon dan ook niet wachten om het te lezen.  Ik begon er dan ook zo snel mogelijk aan en wou niet stoppen.  Het boek bleef spannend en aangrijpend.  Ik heb zelfs tot twee uur ’s nachts doorgelezen, omdat ik wou weten wat er nog allemaal ging gebeuren.  Als de grote natuurrampen alleen niet aangrijpend genoeg zijn, dan zeker wel het wilde en wantrouwige gedrag van de mensen.

Ik vond het een zeer goed boek, omdat het een zeer realistisch beeld van de nabije toekomst geeft.  Het steunt op ware dingen, zoals de natuurrampen, de opwarming van de aarde, de oorlogstijden…

Het boek zet aan tot denken over onze situatie en ons leven.  Het zet aan tot bewuster leven, bewuster omgaan met energie en respect voor de natuur.

Ik vind dat het een boek is dat je moet gelezen hebben.  Het is zeer aangrijpend en vlot geschreven.  De spanning van de gebeurtenissen maakt dat je niet wil stoppen met lezen.

Een link naar de kinderen

Niveau 6e leerjaar, 1e & 2e middelbaar.

In de klas:

Ik zou zeker de actualiteit van natuurrampen erbij halen en dit eerst bespreken met de kinderen.  Daarna zou ik de eerste 6 hoofdstukken in de klas voorlezen.  Het is een spannend deel waarin de orkaan alles verwoest.  Je vraagt je dan ook af wat er met de 3 overlevenden zal gebeuren.  Degenen die willen, kunnen het boek thuis verder lezen.

Het boek geeft een opening om rond klimaat en milieu te werken in de klas.  Ik zou het daarbij niet houden bij het stereotype recycleren.