Laat me los, Anja Feliers, Uitgeverij Manteau, Antwerpen, 2012
Ik weet nog dat ik vorig jaar rond deze tijd op de
opendeurdag van de Standaard Boekhandel in Lanaken stond. Mijn eerste boek van en direct ook eerste ontmoeting
met Anja Feliers. Een vriendelijke vrouw
afkomstig uit mijn eigen dorp Rekem.
Ondertussen woont ze in Eigenbilzen, maar nog altijd heeft ons dorpje
haar niet losgelaten.
‘Hou van mij!’ was het eerste boek dat zich in Oud-Rekem
afspeelde en was spannend van begin tot einde.
Ik wist toen al dat het voor mij niet bij één boek zou blijven. Dus toen ik op haar facebookpagina zag dat ze
haar nieuwe boek signeerde in Eigenbilzen, was ik ook van de partij. Ik was verbaasd dat ze me herkende en bij
naam kon noemen. Eén van haar zovele
fans.
Toen ik thuis kwam heb ik ‘Laat me los’ in één ruk
uitgelezen.
Over het boek
Laat me los (Als de pijn van het afscheid
ondraaglijk wordt)
Tijdens een feestje ziet Kathleen een vroegere
schoolvriendin terug. Deze vertrouwt haar toe dat haar man Alex al jaren kampt
met een angstpsychose die zulke proporties heeft aangenomen dat het haar
huwelijk langzaam maar zeker ruïneert. Ze vraagt Kathleen, die psychologe is,
haar en haar man te helpen. Kathleen stemt toe, maar al snel blijkt dat ze een
hele klus heeft aan Alex. Iets uit het verleden domineert zijn leven, maar
ondanks zijn schreeuw om hulp kan, wil en durft hij Kathleen niet in zijn ziel
te laten kijken. Wat houdt Alex achter? Waarom is hij zo overbeschermend ten
opzichte van zijn dochter? Welk geheim draagt hij mee dat zijn ondergang zou
kunnen betekenen? Kathleen ziet de ernst van de situatie in. Als ze Alex wil
helpen heeft ze geen tijd te verliezen.
Een voorproefje van haar boek kan je vinden op http://data.wpg.be/inkijken/
Wat vond ik ervan?
Waar ‘Hou van mij!’ van begin tot einde spannend was en
mij meermaals liet veranderen van verdenkingen en mij steeds verraste, had ik
dat gevoel bij ‘Laat me los’ iets minder.
Het was pas verderop in het boek dat ik het niet meer kon loslaten. Het boek maakte me in het begin wel
nieuwsgierig naar Alex, maar de stukken over Kathleen leken er in het begin
helemaal van los te staan. Het is pas
later in het boek dat de link hiertussen duidelijker wordt. Wat ik een beetje jammer vond, was dat mijn
verdenkingen en vermoedens deze keer ook echt van het begin klopte en dat er
geen verrassingselement was (zoals bij ‘Hou van mij!’).
Toch vond ik het een heel goed boek. De schrijfstijl is simpel en goed te volgen, zonder
onnodige dure woorden. Ze blijft altijd
bij de kern van het verhaal zonder af te wijken van waar het echt om
draait. Alles is uiteindelijk met elkaar
verbonden. Ze weet ook je
nieuwsgierigheid te wekken over het verleden van Alex. Hij vertelt stukjes over de aangrijpende
gebeurtenis uit zijn leven, maar toch weet je niet wat gebeurd is. Natuurlijk wil je dan verder lezen om dit
toch maar te weten te komen.
