Fantasy: De taal der spreuken (Blake Charlton)

De taal der spreuken, Blake Charlton, Luitingh Fantasy, Amsterdam, 2010

Genre: Fantasy
Thema: Het belang van taal

Samenvatting
Het boek gaat over Nicodemus Kras.  Hij is een geweldige spreukenschrijver, maar zal het toch niet ver brengen.  Hij is namelijk een kakograaf.  Dit is een magiër die zonder het te willen alle spreuken die hij aanraakt in de war stuurt.  De magie in deze wereld is gebaseerd op taal.  Woorden, zinnen, alinea's, paragrafen worden van hun bladzijden getrokken.  Er kunnen zelfs spreukbeelden mee worden gemaakt.  Dit zijn stenen beelden die bestaan uit een magische taal en ook echt leven.
Op een dag wordt een begaafde magiër gedood door een foutspreuk.  Als assistent van magister Agwu Shannon, worden zij direct verdacht.  Ondertussen zijn er ook nog de druïden, die hem willen helpen.  Toch vertrouwt Nicodemus hen niet.
Het is een geheel nieuwe magiewereld vol intriges.  Wat zal er met Nicodemus gebeuren?

Over de schrijver
Blake Charlton groeide op met een ernstige vorm van dyslexie, maar ondanks deze handicap zag hij zijn jongensdroom - schrijver worden - in vervulling gaan.  Dat taal een grote rol speelt en een obstakel is geweest, zie je terug in de speciale, ongewone vorm van magie in dit boek.

Analyse
Het boek heeft een creatieve functie.  Het stimuleert tot denken, want je moet er toch wel goed met je hoofd bij zijn.   Het is ook niet zo eenvoudig om te voorspellen wat er gaat gebeuren, waardoor het een heel origineel verhaal blijft.
De wereld die wordt gecreëerd, is een heel andere wereld dan in de meeste fantasyboeken.
De onmacht die Nicodemus vaak voelt over zijn kakografie, laat ons een kijkje nemen in het hoofd van iemand met dyslexie.  Het is zeer frustrerend.  Ondanks dat hij zo zijn best doet, lukt het niet.

Taal is een belangrijk verhaalelement in dit boek.  Hier draait het om.  Alle magie is taal.  Er zijn zelfs verschillende magische talen.

Ervaringsverslag
Als ik lees, dan leef ik me helemaal in in de wereld van het boek.  Ik vond het zeer frustrerend dat het mij niet lukt deze keer.  Deze magiewereld vond ik zeer ingewikkeld.  Ondanks deze frustratie zette ik toch door.  Ik moest en zou dit boek lezen.  Het was een uitdaging.  Een 200 pagina's verder ging het mij eindelijk beter af.  Ik had het halve boek moeten lezen voordat ik me kon inleven in de rare magie uit dit boek.  Het lijkt in niets op een boek dat ik ooit al gelezen heb.  Ik ben blij dat ik toch heb doorgezet, want toen ik eenmaal goed in het boek zat, werd het ook direct een stuk spannender.  Het verhaal is echt de moeite waard!